من از زمانی که پا در میدان آموزش کسب و کار گذاشتم روشی را انتخاب کردم. من یک دوره‌ی جامع خواهم داشت که در آنجا همه‌چیز را توضیح داده‌ام و دوره‌هایی کوتاه مدتی را در کنارش برگزار خواهم کرد تا کسانی که امکان حضور در آن دوره جامع را ندارند بتوانند از آنها استفاده کنند. اما روش من بر این بوده که در این دوره‌های کوتاه مدت به شیوه‌ی خودم عمل کنم. من دوره‌هایی کوتاه مدت طراحی می‌کنم، آنها را برگزار می‌کنم و در نهایت برایشان جشن خداحافظی می‌گیرم و به سراغ طراحی دوره‌های جدیدتر می‌روم. و البته اینطور نیست که دوره‌های جدید تمام حرف‌های دوره‌های قبلی را به همراه داشته باشند. در هر دوره آموزشی کوتاه مدت، لحن، شیوه بیان و شیوه آموزش متفاوت از دیگریست. هرکدام دنیای خودشان و هویت خودشان را دارند.
مدتی قبل دوره‌ای آنلاین طراحی کردم و نامش را گذاشتم راه‌اندازی کسب و کار در دو ساعت. اینکه واقعاً آن حجم از آموزش‌ها ۲ ساعت زمان می‌برد یا بیشتر بحث دیگری بود! همیشه مخاطبینی وجود دارند که به دنبال کوتاه‌ترین مسیرها می‌گردند. آنها ترجیح می‌دهند در یک دوره‌ی نیم ساعته شرکت کنند تا یک دوره‌ی آموزشی ۳ ساعته. البته همه اینطور نیستند؛ اما در عصر بی‌حوصولگی دیجیتال که دامن ما را گرفته تعداد این مخاطبین بی‌حوصله بیشتر از قبل شده!
من در دوره‌ی آنلاین راه‌اندازی کسب و کار در ۲ ساعت مخاطبم را با شیوه‌ی تعامل با جامعه در دنیای امروز که بر اساس نظام سرمایه‌داری چینش‌هایش انجام شده آشنا می‌کنم تا بتواند از این تعامل ایجاد ثروت و دارایی کند. من او را با اجزاء یک کسب و کار آشنا می‌کنم، او را در سفری به دل تبلیغات، بازاریابی و فروش می‌برم، او را با مدیریت آشنا می‌کنم و در نهایت بحث کسب و کار آنلاین را برایش باز می‌کنم. و به کمک تعاملی که فضای مجازی در اختیار ما قرار داده بعد از آموزش‌های این دوره، مخاطبین با سه ایده‌ی جالب کسب و کار آشنا می‌شوند و فردای آن روز نیز پرسش و پاسخ خواهند داشت.
البته که این خداحافظی با این دوره به معنای پایان آموزش‌های من نیست. در تمام دوره‌ها من آنچه را مخاطب به آن نیازمند است تا بداند را در دسترسش قرار می‌دهم. اما همانطور که گفتم هر دوره آموزشی کوتاه‌مدت من، لحن، شیوه بیان، شیوه آموزش و سبک و هویت خودش را دارد.
